Voorstellingen

Drieluik voorstelling Fort aan de Klop

Op zondag 23 september 2018 toont Danstheater Rúm een divers palet van dansvoorstellingen. De voorstelling biedt een kijkje in de keuken van waar Rúm het afgelopen seizoen aan heeft gewerkt.

Door middel van een routing langs de schitterende binnen- en buitenlocaties van Fort aan de Klop komen afwisselend Round and Round, Unless we meet en Ademtocht voorbij.

Vooraf en naderhand is het natuurlijk mogelijk om van een drankje te genieten bij het Fort aan de Klop (Bij mooi weer is er zelfs een buitenbarbecue mogelijk! – zie voor meer informatie http://www.fortaandeklop.com).

Lees hieronder meer over de drie stukken en de praktische informatie op Kaartverkoop.

Round and Round (2018)

Round and Round is een multidisciplinair project van Theo van Delft in samenwerking met Danstheater Rúm (Lenna Schouten, choreografie en dans; Kiki Boot, dans: Anniek Pacilly, dans) en gitarist Sander Hop. In mei 2018 exposeerden en speelden we Round and Round in het MIR Project in Amersfoort. In Fort aan de Klop tonen we de voortgang hierop. Centraal in de ruimte hangt een 6 meter lange balans die traag wordt voorbewogen door 3 verschillende elementen: smeltend ijs, wind, en zout dat uit een zandloper stroomt. Drie dansers ontwikkelden een solo in reactie op dit beeld, ieder met een eigen element. Deze solo’s zijn live te zien, maar zijn ook met een 360° camera gefilmd en verwerkt tot kleine wereldbolletjes, waar de danser in zijn eigen ‘universum’ opgesloten zit. Naast de dansperformances zijn deze video’s op 23 september te zien in een interactieve installatie op het terrein van Fort aan de Klop. Zie onze speellijst.

Unless we meet (2018)

Dit seizoen maakte Zahira Suliman met de dansers van Rúm het nieuwe werk ‘Unless we meet’. Unless we meet is een duet tussen twee dansers dat in de open lucht en in stilte gespeeld wordt. Een belangrijk onderdeel van het duet is een lang afzetlint.

Zahira Suliman over haar stuk: ‘Unless we meet is ontstaan vanuit associaties op natuurwetenschappelijk en menselijk niveau omtrent het concept lege ruimtes. Er is gespeeld met taken die verschillende tegenstellingen gelinkt aan het concept verbeelden, in samenwerking met de dansers. Unless we meet is een concreet spel tussen twee dansers en een lijn, waarbij het de vraag is in hoeverre er lege ruimte is, hoe deze zich ontwikkelt en wat die ruimte betekent.’

Dit stuk speelde deze zomer op festival TheaterAvenue Valkhof.

Ademtocht (2018)

Momenteel ontwikkelt Rúm de voorstelling Ademtocht, een stuk voor twee dansers (Anniek Pacilly en Vera Goetzee) en een saxofonist (Koen Boeijinga). Het  is een ingedikte en kernachtige variant op het eerdere werk Tsjechog uit de winter van 2017. Waar Tsjechog een avondvullend programma was met een zeer grote bezetting en 6 ruimtelijke objecten, is Ademtocht een minimaler en puurder stuk, gebaseerd op Tsjechog.  Dit stuk wordt speciaal gecreëerd op de verdedigingswal van Fort aan de Klop bij de oude bunker. De twee dansers en de muzikant tonen met hun performance in beweging en geluid de dualiteit van de tsjechog; in zijn benauwende en begrenzende werking én in zijn bevrijdende en ruimte scheppende beweeglijkheid. Met ademtocht willen we het publiek uitdagen hun eigen grenzen in perspectief te plaatsen hen meenemen in iedere ademteug, zachte bries en zinderende saxofoonklank. We hopen mensen de adem te benemen én op adem te laten komen. Op 23 september 2018 gaat Ademtocht in première, zie onze speellijst.

TSJECHOG (2017)

Een obstakel in een onbekend landschap

– groepen mensen, voortgedreven –

Je bent mijn grens, mijn veilige haven

Mijn vijand.

De ruimte kantelt….

Mijn baken van verzet, mijn gids.

Danstheater Rúm en het Utrechts Blazers Ensemble nodigen u uit voor de interdisciplinaire voorstelling Tsjechog. 6 Dansers en 15 musici nemen jou mee in een grensverleggende voorstelling. Je wordt uitgedaagd door de abstracte en prikkelende muziek. De dansers nemen je mee met hun energie. Verzet of overgave? De ruimte kantelt.

Waar maak jij je boos over? Waar ligt jouw kantelpunt? Tsjechog is een dynamisch samenspel van mens, muziek en ruimtelijk ontwerp dat je uitdaagt jouw eigen grenzen te onderzoeken.

Maar wat is eigenlijk een Tsjechog? Een Tsjechog is geïnspireerd op de Tsjechische egel, een verdedigingsobstakel o.a. ingezet in WOII.  Een onvriendelijke, stekelig obstakel. Maar als je verder kijkt, zie je een object met een open structuur, die zich laat bekijken, waar je door heen kan zonder beschadigd te raken. Tegelijkertijd roept hij een grens op die niet gepasseerd mag worden. Een ogenschijnlijk onverzettelijk baken, maar wanneer je zijn lichaam accepteert, kun je hem mee laten lopen door hem te kantelen.  Tegelijkertijd bewaakt hij zijn eigen ruimte. In beweging verplaatst een Tsjechog zich als een tumbleweed ook wel tuimelkruid (flying grass) waarbij hij zijn voetstappen in het zand achterlaat. Door zijn opbouw kan hij alle kanten op. Zijn rhizometrische structuur zorgt ervoor dat hij altijd een uitweg heeft.

De productie staat onder artistieke leiding van choreografe Lenna Schouten, ruimtelijk ontwerper Anne-Marije van Duin en de muzikale leiding is in handen van Joost Geevers. De voorstelling wordt uitgevoerd door de dansers van Danstheater Rúm en de musici van het Utrechts Blazers Ensemble.

Kom kijken op 13, 14 en 15 januari 2017 om 20.00 uur in de Geertekerk in Utrecht en/of op
21 januari 2017 om 20.00 uur in de Diependaalsekerk in Hilversum. Kaarten zijn te reserveren via tsjechog@gmail.com, of aan de deur voor € 15,-. Aan de deur kan alleen met cash geld betaald worden.

Voor meer informatie kijk ook op  www.utrechtsblazersensemble.nl of kijk op Facebook bij Danstheater Rúm en Utrechts Blazers Ensemble.

Wij hopen je te zien!

SCHEEFST (2016)

Danstheater Rúm is gevraagd door Sonsbeek Theater Avenue om een speciale versie van  Scheefst op het festival te laten zien. En dat gaan we natuurlijk doen! Van donderdag 18 augustus tot en met zondag 21 augustus kan er meerdere keren per dag van Scheefst genoten worden. Het Stuk Scheefst dat in originele versie een klein uur duurt wordt aangepast voor het festival naar een versie van 25 minuten met aan gepaste scenografie. De dansers die de choreografie uitvoeren zijn Lenna Schouten, Maarten van Grootel en Vera Goetzee.

‘ADEM’ (werktitel) i.s.m. Utrechts Blazers Ensemble

In 2016 werkt Rúm aan een nieuwe productie met als werktitel ‘Adem’. Dansers, musici en het ruimtelijke object de ‘tsjechog’ versmelten tot een avondvullende voorstelling. Adem is wat de dansers van Rúm met de blazers van het Utrechts Blazers Ensemble verbindt. De open, stekelige en ruimtelijke structuur van de tsjechog is onze inspiratiebron.

Een Tsjechog is een ruimtelijke vorm geïnspireerd op de Tsjechische egel, een verdedigingsobstakel ingezet in WOII maar ook bij de Berlijnse muur en nog steeds bij roadblocks in bijvoorbeeld Israël. Een onvriendelijk, stekelig obstakel. Maar als je verder kijkt zie je een object met een open structuur, die zich laat bekijken, waar je door heen kan zonder beschadigd te raken. Tegelijkertijd roept hij een grens op die niet gepasseerd mag worden. Het is een ogenschijnlijk onverzettelijk baken, maar wanneer je zijn lichaam accepteert kun je de Tsjechog met je mee laten lopen door hem te kantelen. Hij fungeert als een baken, dat een overgang markeert en tegelijkertijd bewaakt hij zijn eigen ruimte. In beweging verplaatst de Tsjechog zich als een tumbleweed (tuimelkruid of flying grass) waarbij hij zijn voetstappen in het zand achterlaat. Door zijn opbouw kan hij alle kanten op. Zijn rhizometrische structuur zorgt ervoor dat hij altijd een uitweg heeft. Volgroeid en rijp gaat het tuimelkruid op stap.

De Tsjechog zal in de voorstelling een duet aan gaan met zijn menselijk equivalent. Dansers onderzoeken het ding; klimmen er in, vallen er uit, hangen er aan en bewegen het voort. Musici bespelen het; blazen erop, tokkelen de gespannen snaren en gebruiken het als steun. Het fungeert als grens en als architectuur in het speelvlak en beïnvloedt zo op zijn manier de spelers.

Scheefst (2015)

Een fysieke bewerking van ‘Huis Clos’ – Jean Paul Sartre. De hel is de ander.

Een tafel staat in een verlaten ruimte. Op deze tafel kunnen wij de resten zien van een feestelijk diner. Achter de tafel zitten drie dansers, de vrouwen zijn netjes gekleed, terwijl de man in zijn ondergoed zit. Op de achtergrond zien wij zijn pak hangen aan het plafond. De man zit ineen gedoken en kijkt verslagen naar de grond. De vrouw naast hem zit rechtop en kijkt recht voor zich uit in de verte. Het gezicht van de tweede vrouw is niet zichtbaar, omdat ze met het haar hoofd in de kom soep voor haar ligt.

‘Scheefst’ is een voorstelling van het nieuw hedendaagse dansgezelschap Rúm. Rúm betekent ruimte in het IJslands. In deze voorstelling herontdekken ze het toneelstuk van Sartre ‘Huis Clos’ (Achter gesloten deuren). Drie mensen komen terecht in een kamer in de hel. Zodra de voorstelling vordert komen ze er achter dat hun hel niet bestaat uit martelwerktuigen, maar dat ze elkaars grootste hel zijn. De voorstelling legt de grondslag voor een van Sartres meest bekende uitspraken: De hel, dat is de ander (L’enfer, C’est les autres). Rúm plaatst de drie performers in een laatste avondmaal setting. Een viering van het hier en nu, voordat het einde komt. Maar wat als het einde nooit zal komen? De drie dansers zijn de etiquette en de aardigheden voorbij in deze vicieuze cirkel waarin ze elkander constant confronteren met elkaars tekortkomingen.

Rúm bestaat uit drie dansers, Lenna Schouten, Anniek Pacilly en Don Raven en een ruimtelijk regisseur, Anne- Marije van Duin. Maarten van Grootel is choreograaf van ‘Scheefst‘, waarbij hij nauw samenwerkt met de drie dansers en Van Duin, om zo een voorstelling te maken waarbij zowel de dansers als de ruimte spelers worden.